
وجه تسمیه
اسم ثبت شده در وزارت کشور((گابیه )) است. که از دو بخش ((گا))و((بیه) تشکیل شده است گا به معنی آبی که گاه میآید و گاهی نمیآید
به گفته دهیار :400 ساال پیبش در این روستا سدی وجود داشت که براثر تغییرات جؤی گاهی دارای آب بود وگاهی خالی .
این روستا گاویه هم نامیده میشود که به معنی استهکامات ودژ است.
این روستا پس از انقلاب امام ده نامیده شد که به سه بخش امام ده-اربو کلایه و سادات محله تقسیم شده است.
مسکن و معماری در
روستای امامده
مسکن یکی از نیازهای اساسی انسان است که همراه با توسعه و ارتقاء سطح زندگی ابعاد مختلف و پیچیدهای پیدا میکند. مسکن در گذشته بیشتر مفهوم سر پناه بود در حالیکه امروز مسکن مهمترین کانون تجلی حیات فرهنگی و اجتماعی افراد جامعه محسوب میشود. و بخش قابل ملاحظه از فعالیتهای اقتصادی نیز در آنجا انجام میگیرد. مشخصه کمیو کیفی مسکن مانند سطح مسکونی و برخورداری از تسهیلات زندگی چه بصورت مستقیم نظیر آب و برق و تلفن و مصالح بکار برده شده و چه بصورت غیر مستقیم نظیر دسترسی به مراکز آموزشی، درمانی، تجاری و ... یکی از مهمترین شاخصهای توسعه اقتصادی و اجتماعی محسوب میشود و ملاک رده بندی جوامع مختلف در زمینه توسعه پایدار قرار میگیرد( گروه پژوهشگران ایران ،1374 : 114).
خانههای روستا و نمای محله
در این روستا خانههای قدیمیو خانههای جدید و به شکلهای مختلف دیده میشود که در میان باغها و درختان سرسبز و یا در اطراف شالیزار قرار دارد. و راههای پر پیچ و خم دارد که ناشی از ساخت و تعیین محوطههای خانه میباشد وحد و مرز مشخصی را نشان نمیدهد. درست است که محوطههای خانهها بطور نامنظم مشخص شده است ، اما از درون دارای مرزبندی و تقسیم بندی مشخصی است.
محوطه خانههای
روستای امامده
هر محوطه خانهای به وسیله پرچینهایی (حصارهای دور خانه) مشخص شده است و این پرچینها (حصارهای دور خانه) علاوه بر مشخص کردن فضای هر خانه ، محافظی برای باغها در مقابل طیور و چهارپایان است.
پرچینها در این روستا از جنس چوب، حصیر، نی، و امروزه بیشتر از بلوک سیمانی است، که پرچینهای از جنس چوب ، نی ،حصیر بصورت نامنظم و بدون ترتیب میباشد ولی پرچینهای از جنس بلوک سیمانی دارای نظم و ترتیب است. بیشتر خانههای این روستا درب ورودی ندارد و خانههایی که درب دارند در میان روز همیشه باز است.
در هر یک از خانههای اهالی این روستا چاه آب، حوضچههای آب سیمانی، باغچههای زیبای سبزی و گل، درختان میوه ، درختان صنعتی و همچنین درخت توت برای کرمهای ابریشم و ساختمانهایی نظیر: تلمبار، طویله، لانه مرغ، کندوج(خزانه برنج) به چشم میخورد. در ضمن باید گفت: خانههای این روستا معمولاً دارای حیاطهای وسیع و بزرگ هستند.
خانههای سبک قدیم
مصالح ساختمانی
در گذشته مصالح ساختمانی که برای ساخت خانه در این روستا بکار میبردند از محیط و طبیعت خود تهیه میکردند که این مصالح عبارتند از :چوب، طناب (وریس) که از پوست درختان تهیه میشود، و طناب که از ساقه برنج(کُلُش) تهیه میشود، کاه گِل (مخلوط گل و ساقه برنج )، سنگ ، فَل(سبوس برنج)، و... .اغلب مصالح ساختمانی را خود از منابع طبیعی اطراف خود تهیه مینمودند (مشاهدات و نقل از: مرحومه شهربانو حسن دوست اربوکلایه، صمد حسن دوست اربوکلایه).
پی ریزی و زیر سازی
از ویژگی اصلی خانههای قدیمیبلند بودن پی خانهها میباشد و دلیل آن این بود که خانه از نم و رطوبت در امان باشد.
برای ساختن پی خانه ابتدا سطح زمین را صاف و هموار میکردند و روی آنرا میکوباندند و سپس کرسی و پی را با سنگ و کاه گل (گل+ساقه برنج) میساختند و باید گفت: هر کس توان خریدن سنگ را نداشت و با همان کاه گل (گل+ساقه برنج) و فَل (سبوس برنج) پی خانه خود را میساخت و روی پی را با کاه گل (گل+ساقه برنج) به وسیله دو چی(ماله) یا دست میپوشاندند. تا این قسمت کار به خاطر جلوگیری از سرایت رطوبت به پایههای چوبی ساختمان بوده است، بعد با تکههای سنگ صاف روی پیها را میپوشاندند. وقتی زیر سازی اول به پایان رسید، ابتدا چوبهای کوتاه به طور قائم قرار میدادند و سپس الوارهای استوانهای قرار میدادند و لابه لای آنها کاه گل میریختند تا محکم و استوار شود و سپس عکس الوارهای استوانهای دوباره الوارهای قطور قرار میدادند و سپس الوارهای بلند و قطور استوانه را روی آنها قرار میدادند و با طناب محکم میبستند و بعد از آن تیرهایی بصورت عمودی روی الوارهای استوانهای قرار میدادند و سپس بصورت افقی تیرهایی را روی تیرهای عمودی قرار میدادند که به این صورت زمینه را برای کف خانه آماده مینمودند و روی آنرا کاه گل (گل+ساقه برنج) و فل (سبوس برنج) میپوشاندند تا کف خانه آماده شود. (مشاهده و نقل از: مرحومه شهربانو حسن دوست اربوکلایه، صمد حسن دوست اربوکلایه).
دیوار
دیوارها در گذشته از چوب و کاه گل (گل+ساقه برنج) ساخته میشد و دو نوع بوده است:
1ـ زگمه ای( ورجینی)
2ـ زیگالی
1ـ دیوار زگمهای یا ورجینی
این نوع دیوار از الوارهای گرد و استوانهای است که زگمه یا ورجین اطلاق میشود که بر روی هم چیده میشود . وانتهای الوار را گود میکنند تا سرهای الوار با هم متصل شود و با طناب محکم میبستند. این نوع دیوار بسیار مقاوم و محکم بوده است و قدیمیترین نوع ساخت دیوار است.
2- دیوار زیگالی
رایجترین فن دیوار سازی بوده است و نازک تر از دیوار زگمهای بوده است که تیرکهای عرضی (زیگالی)را بطور افقی یا مورب قرار میدادند. نسبت به دیوارهای زگمهای جدیدتر بوده است.
و در انتها دیوارها را با کاه گل (گل+ساقه برنج) میپوشاندند در آخر فقط کاه گل دیده میشد و کار را با ماله (دوچی)صاف میکردند. معمولا دیوارها را برای ساخت اتاقها بکار میبردند.
پنجرهها و دربها
معمولا در خانههای قدیمیپنجره دیده نمیشود و یا اگر پنجرهای باشد خیلی کوچک است و به این دلیل است است که از سرما در زمستان در امان باشند و گرما از اتاق خارج نشود و کاملاً حفظ شود. دربهای اتاق بسیار کوتاه میباشد بطوریکه کسی که قد بلند است کاملا خمیده وارد اتاق میشود. و از جنس چوب ساخته میشدند (مشاهده و نقل از: صمد حسن دوست اربوکلایه).
بامها
بعد از اتمام دیوارها شروع به ساختن بام خانه میکنند که معمولاً سقف خانه را بلند میگیرند. ابتدا برای ساختن سقف خانه تیرهای افقی را بر روی دیوارها قرار میدادند و چهار طرف این تیرها به صورت تضاد چوبهای قطور استوانهای قرار میدادند و با طناب محکم میبستند و به صورت مثلثی به سمت بالا چوبها را به هم متصل میکنند و متصل کردن چوبها بوسیله طناب صورت میگیرد و در انتها نوک بام را تیز و با شیب تند درست میکردند تا باران به سمت پایین کاملا سرازیر شود و روی آن را با گالی یا ساقه برنج(کُلُش) میپوشانند و نوک آنرا یک گمج سفالی و یا سطل پلاستیکی قرار میدادند تا ساقههای برنج (کُلُش) یا گالی از شدت باد بلند نشود ( نقل از: صمد حسن دوست اربوکلایه).
فهرست مطالب
وجه تسمیه
تقسیمات جغرافیایی
تصاویر هوایی
تصاویری از خود روستا
موقعیت بنا
تاریخچه
زبان
آداب و رسوم
معیشت
آب و هوا
بارش
انواع بادها
بازه جمعیتی
شبکههای دسترسی
انواع مراحل رشد و توسعه
معماری قدیم و جدید روستا
بررسی نقشه خانههای روستا
بررسی متریال خانههای روستا
بررسی سیستم خانههای روستا
بررسی نقاط ضعف و قدرت روستا
حوضه آبگیر
پوشش گیاهی و.....
روستای امامده در شهر لاهیجان میباشد
پاورپوینت , روستای امامده , شهرستان لاهیجان ,پروژه روستا ,معماری روستا ,روستا در گیلان ,روستا کرانه خزر , تصاویری از خود روستا , ,موقعیت بنا , ,تاریخچه , ,زبان , ,آداب و رسوم , ,معیشت , ,آب و هوا , ,بارش , ,انواع بادها , ,بازه جمعیتی , ,شبکههای دسترسی , ,انواع مراحل رشد و توسعه , ,معم,